کیت الایزا آنتی بادی ضد انسولین (INS)

شرح مختصر:

این کیت برای تشخیص کیفی آنتی‌بادی‌های ضد انسولین در سرم انسان به صورت آزمایشگاهی (in vitro) استفاده می‌شود.

در جمعیت‌های عادی، وجود آنتی‌بادی‌های انسولین در خون، آنها را مستعد ابتلا به دیابت نوع ۱ (T1DM) می‌کند. آنتی‌بادی‌های ضد انسولین ممکن است به دلیل آسیب سلول‌های بتا تولید شوند، بنابراین تشخیص آنها می‌تواند به عنوان نشانگر آسیب خودایمنی سلول‌های بتا عمل کند. آنها همچنین اولین نشانگرهای ایمنی هستند که در کودکان در معرض خطر بالای T1DM ظاهر می‌شوند و می‌توانند برای تشخیص زودهنگام و پیشگیری از T1DM و همچنین ارائه راهنمایی‌های خاص برای تشخیص و پیش‌آگهی T1DM مورد استفاده قرار گیرند.

وجود آنتی‌بادی‌های انسولین در خون یکی از علل مهم مقاومت به انسولین است. بیماران دیابتی که تحت درمان با انسولین هستند، ممکن است به دلیل تولید آنتی‌بادی‌های انسولین، دچار مقاومت به انسولین شوند که با افزایش دوز انسولین اما کنترل نامطلوب قند خون مشخص می‌شود. در این زمان، آنتی‌بادی‌های انسولین باید آزمایش شوند؛ نتایج مثبت یا افزایش تیترها می‌توانند به عنوان شواهد عینی مقاومت به انسولین باشند. علاوه بر این، این تشخیص نقش کمکی در تشخیص سندرم خودایمنی انسولین (IAS) ایفا می‌کند.